Сүндетке отырғызу

Бұл тарауда автор «сүндетке отырғызу» рәсімін тек медициналық немесе гигиеналық талап емес, рухани және ұлттық жүктемесі бар маңызды қадам ретінде қарастырады. Сүндет – тек шариғат талабы ғана емес, тектілікпен, жауапкершілікпен, есеюмен байланыстырушы шекаралық рәсім.

Автор былай деп жазады:

«Сүндет – тәнді емес, рухты тазартады. Ол – бала мен Жаратушы арасындағы алғашқы уәде».

Осы тұста автор бұл рәсімнің ішкі мағынасына ерекше назар аударады. Сүндет – ұрпақтың ертеңіне берілетін рухани мөр, болашаққа дайындықтың символы. Мұнда тек медициналық тазалық емес, тазалыққа адал болу анты жатыр.

Автор қазақ қоғамында сүндет рәсімінің мерекелік сипатқа ие болғанын, бірақ сонымен қатар ақпараттық, тәрбиелік, рухани мазмұны ұмыт қалып бара жатқанын сынға алады. Сүндет – тек той емес, ер азамат ретінде қабылдану кезеңі.

Тарауда мынадай бағыттар ашылады:
 – Сүндет – шариғат талабы әрі тектік тәрбие элементі
 – Балаға алдын ала дайындық пен түсіндіру – жауапкершілікті арттырады
 – Жараның ауырлығы – рухтың өсуімен пара-пар
 – Қазіргі медициналық тәсіл рухани өлшемді толық алмастыра алмайды
 – Сүндет рәсіміндегі бата, тілек, ұлағат – баланың жадында сақталатын рухани код

Автор бұл рәсімді қайта мағыналандыруға шақырады: форма мен шариғат талабынан бөлек, оны ұлттық рух пен санаға ену кезеңі ретінде көру керек.

🔍 Негізгі идеялар мен ерекшеліктер:

• Сүндет – тек тән емес, рух тазалығы
• Шариғат талабы мен ұлттық тәрбиенің тоғысы
• Бұл рәсім – ұл баланың рухани есейіп, аманат жүктелетін сәті
• Мерекелік сипаттан гөрі – тәрбие мәнін күшейту керек