Батаменен ел, жаңбырменен жер көгерер

Бұл тарауда автор бата ұғымын қазақ халқының рухани мәдениетіндегі мағынасы терең, шынайы дұға формасы ретінде қарастырады. Бата – жай тілек немесе рәсім емес, рух пен сана арасында діріл туғызатын тылсым ықпал, ағынан жарылған көңіл мен жүректен шыққан ниеттің бейнесі.

Негізгі тұжырым:

«Бата – сөз емес, рухтың толқыны. Ол айтылған кезде – сана түршігіп, тағдыр бағыты өзгереді».

Автор батаның түпкі мәнін исламдағы дұға, сопылықтағы ниет пен тілектің үндесуі, түркілік жаратылыспен үндесу түсініктерімен байланыстырады. Қазақтағы «жақсы сөз – жарым ырыс» деген ұғым осы ойдың ұлттық көрінісі.

Мысалдар:

«Ақсақалдың алақан жайып берген батасы – ұрпақтың болашағына әсер ететін рухани код».
 «Бата арқылы қария өткенге тағзым етіп, болашаққа бағдар береді. Ол – ұрпаққа қалдырылған көрінбейтін аманат».

Автор батаның орынсыз айтылып, формалданып бара жатқанына алаңдайды. Қазіргі кезде батаның ақпараттық емес, рухани күші жоғалып бара жатқанына назар аударады. Бата тек қарияның тілегі емес, халықтың жадындағы тазалықтың үні.

Тарау батаның түрлерін де талдайды:
 – Сүндет бата, Жол бата, Жас отау бата, Той бата, Қарғыс (кері бата)
Және олардың оқиғамен, ниетпен, мезгілмен үйлесу маңызын ашады.

🔍 Негізгі идеялар мен ерекшеліктер:

• Бата – сөзге емес, ниетке сүйенетін рухани форма
• Ол – ұлт жадының тылсым коды
• Бата – дұғаның ұлттық кейіпке енген нұсқасы
• Бата айту – жауапкершілік, қабыл ету – ниет тазалығы
• Бүгінгі бата – ұрпақтың сана құрылымына ықпал ететін құрал